در مجلس سنای پاکستان، شیری رحمان، عضو حزب مردم پاکستان، لایحه ‌ای را برای جلوگیری از خشونت خانگی ارائه کرده است که مجازات ‌های سختی را برای خشونت جسمی، عاطفی، اقتصادی و جنسی، ضرب و شتم یا هرگونه آسیب به همسر و فرزندان و همچنین کارگران خانگی پیشنهاد می ‌کند. مجلس ملی پاکستان  پیش از این لایحه مذکور را تصویب کرده است. پس از تصویب سنا، این لایحه به قانون پاکستان تبدیل خواهد شد. در این لایحه آمده است که شوهر به دلیل تهدید همسر به طلاق با طرح ادعاهای بی ‌اساس، ازدواج مجدد بدون رضایت او و ضرب و شتم او، باید سه سال حبس و 100000 روپیه جریمه بپردازد. از مبلغ جریمه، 20000 روپیه به طرف آسیب ‌دیده پرداخت خواهد شد. طرف آسیب ‌دیده حق دارد در همان خانه ‌ای که قبلاً در آن زندگی می ‌کرده، چه خانه شخصی شوهر باشد و چه اجاره ‌ای، زندگی کند. به کمیته دائمی حقوق بشر سنا گفته شد که 70 درصد از موارد خشونت علیه زنان در پاکستان گزارش نمی ‌شود. تعداد موارد تجاوز ثبت شده در کلانتری‌ ها به سختی ۰.۵ در صد است، در حالی که موارد خشونت خانگی ۰.۱ درصد گزارش شده است. اکثر قربانیان خشونت، آزار و اذیت و شکنجه روانی، زنان طبقه پایین هستند که حتی نمی ‌توانند در مورد جنایاتی که علیه آنها انجام شده است، به کسی چیزی بگویند. موارد خشونت علیه کودکان و کارمندان زیر سن قانونی نیز یکی دیگر از این موارد است. این جنبه جدی از نقض حقوق بشر است که در سراسر جهان، از جمله در پاکستان، اتفاق می ‌افتد. هنگامی که خالق جهان، انسان را آفرید، حقوق خدا و حقوق مردم را نیز به او گفت و همچنین شدیدترین هشدارها را در مورد نقض آنها داد. با وجود این، چه مرد و چه زن، چه انسان و چه حیوان، از زمان ‌های بسیار قدیم قربانی بدترین انواع خشونت و بی ‌عدالتی بوده‌ اند و تا ابد نیز چنین خواهند بود. قانون فقط برای ضعیفان است، مقررات قانونی قوی ‌تر نمی ‌تواند چیزی را تغییر دهد، این چیزی است که تاریخ نشان می‌ دهد. اولین حادثه نقض حقوق بشر در زمان حضرت آدم (ع) رخ داد، زمانی که پسرش قابیل، برادرش هابیل را برای به دست آوردن یک زن کشت. این اولین قتل در جهان بشر و اولین نقض حقوق بشر بوده است. پس از آن، بیایید ادامه دهیم، فرعون‌ ها، هامان‌ ها و شدادهای آن زمان، آنقدر ظلم و ستم بر مخلوق خدا وارد کردند، آنقدر انسان ‌های بی ‌پناه و درمانده را کشتند، آنقدر به بردگی گرفتند و آنقدر در زندان‌ ها انداختند که شمارش آنها دشوار است. به همین دلیل خالق هستی حدود یک و نیم میلیون پیامبر، رسول و فرستاده را به سیاره زمین فرستاد تا راه هدایت را به ظالمان و گمراهان نشان دهند، اما شیطان و فرزندانش نیز آنها و پیروان شان را شکنجه کردند. تاریخ بشر نشان می‌دهد که همه پیامبرانی که قبل از پیامبر آخرالزمان (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده ‌اند، پیام حمایت از حقوق بشر را نیز ابلاغ کرده ‌اند و راه هدایت را نشان داده‌ اند تا اینکه دین خدا با رسالت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) تکمیل شود. منشور حقوق بشر که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به فرمان خدا ارائه دادند و این آخرین منشور برای جهان بود، اما امروز، تعداد کسانی که به آن اعتقاد دارند و به آن عمل می‌کنند، بسیار کمتر از کسانی است که آشکارا این منشور را نقض می ‌کنند. در منشور حقوق بشر ارائه شده توسط اسلام، نه تنها از دست دادن جان انسان ‌های بی‌گناه گناه کبیره اعلام شده است، بلکه از ظلم به حیوانات و سایر مخلوقات خدا نیز جلوگیری شده و از آنها خواسته شده است که به حق حیات خود احترام بگذارند. پس از جنگ جهانی دوم، جامعه جهانی نیز به این واقعیت پی برد و از طریق سازمان ملل متحد، منشوری برای حمایت از حقوق بشر ارائه کرد که اکنون فقط روی کاغذ است. در این منشور، همه انسان ‌ها، صرف نظر از دین، زبان، رنگ و منطقه، در سطح جهانی برابر اعلام شدند و هدف اصلی آن تضمین کرامت انسانی، حفاظت از مال و جان، برابری، آزادی بیان، عدالت و صلح بود. اعلامیه حقوق بشر که در سال ۱۹۴۶ میلادی صادر شد، حق حیات، آزادی، دین و آموزش انسان ‌ها را تضمین می‌ کند، اما در عمل، قانون طرفدار آن کسی است که قدرت به دست دارد. تمام جهان نظاره ‌گر اتفاقات کشمیر و فلسطین است و سازمان ‌های حقوق بشر گاهی اوقات صدای خود را در این مورد بلند می‌کنند که به نظر می ‌رسد صدایی در بیابان است. آنچه اتفاق می‌ افتد، همان چیزی است که قدرت ‌های قدرتمند و ظالم می ‌خواهند. گزارش سازمان ملل متحد بیان کرده است که در هر ده دقیقه در جایی از جهان، یک زن به قتل می ‌رسد و قاتل، شوهر، پسر یا یکی از بستگان اوست. تنها در سال ۲۰۲۴ میلادی ۵۰ هزار زن یا دختر جوان در ۱۱۷ کشور به قتل رسیده ‌اند. روز جهانی زن اخیراً جشن گرفته شد و در آن روز نیز صدها زن توسط بستگانشان به قتل رسیدند. چنین قتل ‌هایی در هر منطقه از جهان اتفاق می ‌افتد، اما تعداد قتل زنان در آفریقا بیشترین است. این روز به زنان اختصاص داده شده است، بنابراین به وضعیت اسفناک آنها اشاره شد، وگرنه قتل مردان نیز کمتر از آنها نیست. علاوه بر این، موارد خشونت، تهدید و آزار و اذیت نیز وجود دارد. در دوران باستان، کلام قدرتمندان قانون بود و گردن ضعفا، بردگان و فقرا بریده می ‌شد. همین اتفاق در دوران متمدن امروز نیز در حال رخ دادن است و قانون و نگهبانان آن درمانده نظاره ‌گر آن هستند. طبق گزارش سازمان ملل، ۴۰ درصد از زنان در پاکستان با خشونت، باج‌ گیری و آزار و اذیت مواجه هستند، در حالی که همین تعداد از افراد فقیر و ضعیف دائماً نگران نجات جان خود هستند. جامعه بین ‌المللی باید استانداردهای دوگانه را کنار بگذارد و نقش خود را برای پایان دادن به این وضعیت ایفا کند[i].

منابع: